Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

THE SOCIAL NETWORK, δηλαδή η ταινία της γέννησης του FACEBOOK


Μια ιστορία πρωτοφανούς κοινωνικής και προσωπικής επιτυχίας! Γνωστή ιστορία, τουλάχιστο στα παραπάνω από 500.000.000 «φίλους» του «φατσοβιβλίου». Ναι, ο Mark Zuckerberg είναι ο νεότερος σε ηλικία αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος σ’ αυτόν τον πλανήτη. Όμως, πέρα από το συγκλονιστικό του να είσαι εκατομμυριούχος από τα φοιτητικά σου χρόνια, το συγκλονιστικότερο είναι το γεγονός ότι αυτός ο ιδιοφυής φοιτητής του Harvard δημιούργησε ένα καινούριο κοινωνικό δίκτυο, το οποίο «έπιασε» από την πρώτη στιγμή και εξαπλώθηκε ταχύτερα από ραγδαία, συνεχίζοντας ακάθεκτο. Την ιστορία του τη γνωρίζουμε. Κατά λάθος το δημιούργησε! Θυμωμένος, απογοητευμένος από το κορίτσι του και βράζοντας από χαρβαρντική διάθεση εκδίκησης! Αυτά τα «κατά λάθος» των εφευρέσεων και των καινοτομιών, μού φέρνουν γέλια. Από μαθήτρια του Δημοτικού, δεν μασάω στα «κατά λάθος», με κορυφαίο το του Αρχιμήδη, «Εύρηκα!». Σιγά μην περίμενε να εισέλθει στην αρχαία του μπανιέρα για να βρει τον τύπο του ειδικού βάρους, ο σοφός! Τα τυχαία γεγονότα και τα κατά λάθος συμπεράσματα ή δημιουργήματα, είναι, απλά, συμπτώσεις. Δηλαδή, συν-πτώσεις. Δηλαδή εν-πνεύσεις που υλοποιούνται σε φιλόξενα περιβάλλοντα υπό ώριμες συνθήκες! Αυτό έγινε και με το Facebook! Οι επικοινωνιακές αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων αυτής της Γης, μειώνονται με αυξητική πρόοδο, εδώ και μπόλικα χρόνια. Η κοινωνία των ανθρώπων συνδέεται διαδικτυακά με πολλούς τρόπους. Το δίκτυο Ζούκεμπεργκ μας συνέδεσε και με τους δεσμούς μιας ιδιόμορφης, σαν το ίδιο και σαν τον ίδιο, φιλίας. Πήγα να δω την ταινία με τον φίλο μου τον Γρηγόρη πριν δεκαπέντε, ίσως και περισσότερες, μέρες. Σε εποχές οικονομικής κρίσης γενικά και ειδικά τώρα, που κανείς μας δεν έχει τα χρήματα που νόμιζε πως είχε, και την περιουσία που δηλώνει ότι κατέχει, μια που πληροφορούμαστε ότι χρωστάμε στον σύμπαντα κόσμο τα δισεκατομμύρια της αρκούδας, είναι ένα βάλσαμο η θέαση τέτοιων ταινιών. Λες, δεν μπορεί! Έχω κι εγώ πιθανότητες! Δεν ονειρεύεσαι, ντε και καλά, πως θα γίνεις εξώφυλλο στο Forbes, ούτε πως θα συμπεριληφθείς στους 100 πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη! Μωρέ, το Jackpot στο Λόττο ή στο Τζόκερ, άσχημο είναι? Καθόλου! Να, ονειρεύεσαι πως έχεις κι εσύ τη δυνατότητα να σού κάτσει η καλή, όποιας μορφής. Πήραμε τα pop corns μας και μπήκαμε στη σκοτεινή αίθουσα του πολυσινεμά, προσπερνώντας την ομάδα των υποτιθέμενων ταξιθετών και ταξιθετριών, οι οποίοι σημασία δεν μας έδωσαν. Δυσκολευτήκαμε να βρούμε τις αριθμημένες θέσεις μας, στις οποίες καθόντουσαν άλλοι, οι οποίοι, προφανώς, είχαν αποτύχει να βρουν τις δικές τους. Καθίσαμε παραδίπλα. Το ίδιο ήταν. Είμαστε καλόβολοι, ευπροσάρμοστοι και καθόλου ξινοί με τους συνανθρώπους μας. Η ταινία καλή ήταν, αλλά, πολύ γκροτέσκ, βρε παιδί μου. Υπερβολικά αυτιστική η συμπεριφορά του Μαρκ. Υπερβολικά γραμμένοι όλοι οι χαρακτήρες. Η μόνη υπερβολή που έτερψε τους οφθαλμούς μου ήταν οι δίδυμοι αδελφοί Winklevoss, ακραία ωραίοι και αρρενωποί και ευγενείς και όλα τα παρελκόμενα, της κωπηλασίας συμπεριλαμβανομένης! Καλά περνάγαμε βλέποντας την ταινία, μέχρι το σημείο που το ζευγαράκι στην πίσω μας σειρά της αίθουσας άρχισε να ολοκληρώνει και να αποσπά την προσοχή μας… Τα παιδιά τελείωσαν λίγο πριν τους τίτλους του τέλους. Εκείνα πήγαν στην τουαλέτα κι εμείς στο πάρκιν. 

Π.Κ.Β.
 


© Peggy Carajopoulou-Vavali 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: