Χορός με τη Βροχή

Η Κόρη της Φαιστού ζει!

Ήταν όμορφη του Μίνωα η κόρη. Ήταν ευτυχισμένη. Στις χαρούμενες της στιγμές δεν δίσταζε ποτέ να βγει και να χορέψει ξυπόλητη στη βροχή φορώντας το βαθύ κόκκινο φόρεμά της. Ταξίδεψε με τρικυμίες κι έφτασε στα βάθη των ονείρων της όπου εκεί γνώρισε έρωτες μικρούς κι αγάπες μεγάλες. Ερωτεύτηκε έντονα και παράφορα. Παρακαλούσε την αγάπη της να έρθει και να την βρει. Εκείνος την άφησε να κλαίει με λυγμούς και την ψυχή της κενή.  Απομονώθηκε και κοιμήθηκε για ένα αιώνα στα δώματα του πύργου της. Κάποιοι την έχασαν. Είπαν ότι βρήκαν τη μεταξένια της τη φορεσιά στα κλαριά του δέντρου. Μην τους πείτε την αλήθεια όμως. Θα την γνωρίζουμε μόνο εμείς. Γιατί οι αξιόπιστες πηγές λένε ότι εκείνος ήρθε. Μπήκε στα όνειρα της, της έδωσε στα χείλη ένα φιλί κι όλος ο κόσμος ξύπνησε. Γεννήθηκε απ'την αρχή, το ίδιο και η κόρη. Κι από τότε, συνεχίζει να χορεύει, συνεχίζει να τραγουδά, να ταξιδεύει, να ερωτεύεται...